Przeczytalam dzisiaj o tym, ze gdy wierzymy, ze cos bardzo waznego dla nas powinno byc inaczej, niz jest, cierpimy, natomiast, gdy przestajemy myslec w ten sposob, czujemy ulge i spokoj. Moim zdaniem dziala to tak, ze gdy zaczynamy myslec o tym, czego nam brakuje, za bardzo skupiamy sie na tym, na czym nie powinnismy. Na bank mamy cos, co nam na co dzien pomaga, daje radosc, a tego po prostu nie doceniamy. Czasem nawet tego nie zauwazamy. Warto zdac sobie z tego sprawe, bo mozliwe, ze gdy tego nie zauwazymy i nie docenimy, mozemy to stracic. Natomiast, gdy co dzien doceniamy i widzimy to, co jest dla nas tak wazne, wtedy automatycznie przestajemy skupiac sie na tych rzeczach i sprawach, ktorych nam brak. Dobrze jest zrobic sobie taka refleksje, bo uswiadamia nam ona, jak wplywa to na nasze myslenie oraz samopoczucie. Gdy skupiamy sie na negatywach, wrzucamy do swojej glowy smieci, ktore nam w zaden sposob nie pomoga. A tak, mozemy sie nauczyc robic to, co mozemy, w miejscu, w ktorym jestesmy, i z tym, co mamy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz